Til Raphamn (Raphamn-visa)

Melodi: se nederst i artikkelen

Av: Helge Lereggen

Vi samles i kveld til eit hyggelig lag, borte frå slit og frå jag.

Vi treffes på Raphamn til glede og kos, til fjellet vi vil gje vår ros,

til plassen i landet der vi har det godt, vi treng ikkje lysande slott.
 

Refreng

Raphamn for meg, er kvile så god, her kan både kroppen og sinnet få ro.

Når kvardagen grå, tynger meg ned, vil tanken på fjellet gje fred.

Det lir imot kveld etter sommarvarm dag, kveldsbris gjev kjølande drag.

Eg ser over daler mot heilt andre fjell og veit eg kan prise mitt hell,

som har slik eit syn imot himmelrand stor, eg hører som sus frå eit kor.
 

Refreng

Raphamn for meg, er kvile så god, her kan både kroppen og sinnet få ro.

Når kvardagen grå, tynger meg ned, vil tanken på fjellet gje fred.

Veret kan snu i frå solskinn til grått, mose og kjørr gjer alt vått.

Eg kjem inn i hytta ein sur haustleg kveld, og nører i peisen ein eld.

Eg set over kaffen ein matbit eg finn, og ro over kroppen sig inn.

Refreng

Raphamn for meg, er kvile så god, her kan både kroppen og sinnet få ro.

Når kvardagen grå, tynger meg ned, vil tanken på fjellet gje fred.

Når vinterens kalde for alvor set inn, med sno og med isande vind,

er hytta så lun som ei varmande famn, eg har ikkje noe slags savn.

Eg veit at ein gong vil nok finver slå inn, og alt ligg i klart måneskinn.

Refreng

Raphamn for meg, er kvile så god, her kan både kroppen og sinnet få ro.

Når kvardagen grå, tynger meg ned, vil tanken på fjellet gje fred.

Når sola i påska får skikkelig tak, er livet til alles behag.

Og skispor på vidda i praktfull natur, dei lokkar og byr oss til tur.

Om plassen i solveggen synes oss best, vil trivselen vera vår gjest.

Refreng

Raphamn for meg, er kvile så god, her kan både kroppen og sinnet få ro.

Når kvardagen grå, tynger meg ned, vil tanken på fjellet gje fred.

Melodien